ӘЙГІЛІ ОЙШЫЛ ПЛАТОННЫҢ ШӘКІРТІНЕ АШУ ШАҚЫРУЫ
Бір күні Платон шәкірттерінің бірін құмар ойнап отырған жерінен ұстап алады. Ашуланып оған ұрса бастайды.
Шәкірті өзін ақтап:
«Ұстазым, бірақ мен тек азғантай ақшаға ғана ойнап отыр едім», – дейді.
Платонның жауабы ғасырлар бойы ұмытылмас өсиет болып қалды:
«МЕН САҒАН ЖОҒАЛТҚАН АҚШАҢ ҮШІН ЕМЕС, ЖОҒАЛТҚАН УАҚЫТЫҢ ҮШІН АШУЛАНЫП ТҰРМЫН.»
Бұл қысқа ғана диалог өміріміздің ең үлкен шындығына меңзейді:
Уақыт қайтып келмейді. Жоғалтқан ақшамызды қайта таба аламыз, күш-қуатымызды қайта жинай аламыз, бірақ бір сәтті де қайтара алмаймыз.
Платонның ескертуі – уақыттың құны ақшадан да жоғары екенін бізге көрсетеді.
Ал сіз ше?
Бүгін уақытыңызды қалай өткізіп жүрсіз? Сізді болашаққа жетелейтін істерге ме, әлде тек уақытты толтыратын әуестіктерге ме?
Қайталап еске салайық, жоғалған ақша қайта табылар, бірақ жоғалтқан жастық шақ, босқа өткізген алтын уақыт ешқашан қайтып келмейді.
